لئونیداس؛ سامانه مایکروویو ضدپهپادی کم هزینه و توقف ناپذیر تازه ایالات متحده
در تاریخ ۲۷ مارس ۲۰۲۴، یک کشتی جنگی آمریکایی در دریای سرخ چهار خط راداری را تشخیص داد که به سمت آن از یمن حرکت می کردند. این الگوی خط راداری با حملات هواپیماهای بدون سرنشین حوثی‌ها مطابقت داشت که ماه‌ها بودند که قبلاً انجام می دادند. خدمه این کشتی جنگی آمریکایی از ماه دسامبر با بسیاری از این حملات روبرو شده و به روش معمول به آن پاسخ داده اند: موشک‌های رهگیر از عرشه کشتی به آسمان پرتاب می‌شوند و پهپادهای مهاجم را یکی یکی در فاصله ایمن منهدم می کنند. همانطور که همیشه اتفاق می افتد، هیچ آسیبی به کشتی وارد نشده و هیچ تلفاتی رخ نداده است. اما ذخایر موشک‌ها محدود و گران هستند و حوثی‌ها هر روز پهپادها را پرتاب می کنند – که گاهی تا ۱۴ فروند در یک موج می‌رسد.
این تهاجم نشان می‌دهد که تعادل نظامی جهانی در معرض خطر قرار دارد. در حالی که ایالات متحده در فناوری نظامی پیشرو است، کشورهایی مانند روسیه و چین در حال تولید پهپادهای ارزان و تهاجمی هستند تا بتوانند بر آنها غلبه کنند. منتقدان ایالات متحده اعتقاد دارند که موشک‌های این کشور بسیار قوی هستند، اما در طولانی مدت، تعداد آنها کاهش می‌یابد.
پل شار، مدیر مطالعات و معاون اجرایی مرکز امنیت جدید آمریکا (CNAS)، که یک مؤسسه دفاعی در واشنگتن است، اخطارهایی درباره از دست دادن ارزش اقتصادی سلاح‌های فعلی صادر می‌کند. او مدعی است که «تخریب یک پهپاد هزار دلاری با یک موشک میلیون دلاری یک راه‌حل هوشمندانه نیست».
این پهپادها باعث می‌شود که کشتی‌های جنگی باید مهمات بیشتری را صرف کنند تا بتوانند در برابر حملات موشک‌های ضد کشتی بزرگتر مقاومت کنند. اما انداختن پهپادها نیز یک گزینه مناسب نیست.
لوری، مدیر کمپانی Epirus که تجهیزات پیشرفته را تولید می‌کند واقع در لس آنجلس در کالیفرنیا، می‌گوید: "هدف معارضان احتمالی ما ارسال تعداد زیادی پهپاد ارزان است تا انبارهای ما را تخلیه کنند". به همین دلیل، این شرکت یک رویکرد جدید ایجاد کرده است: یک سلاح مایکروویو تقریباً ناقابل متوقف.
اسلحه های مایکروویو
سیستم مبارزه با پهپاد Leonidas توسط شرکت Epirus طراحی شده است و از پرتوهای قدرتمند مایکروویو برای خنثی کردن پهپادها استفاده می کند. این پرتوها باعث ایجاد جریان های الکترونیکی در دستگاه های الکترونیکی می شوند و باعث بارگذاری زیاد در آنها می شوند. در نتیجه، قطعات الکترونیکی ممکن است دچار مشکلات موقتی یا حتی از بین بروند. اما این سلاح مایکروویو با کارایی بالا، پهپادها را با موفقیت از آسمان حذف می کند.
برخلاف پارازیت‌های رادیویی که ممکن است هدایت پهپاد را به اشتباه ببرند یا در ارتباطات مشکل ایجاد کنند، سلاح مایکروویو توانایی از بین بردن آنها را دارد. کمپانی اپیروس، در سال ۲۰۲۰ اولین نسخه از سیستم مایکروویو ضدپهپاد لئونیداس را معرفی کرد و نسل سوم این مدل را در سال ۲۰۲۲ به بازار عرضه کرد.
دستگاه ساتع کننده لئونیداس، به جای آنتن بشقاب سنتی، یک صفحه مسطح با عرض حدود ۳ متر دارد. این دستگاه بر اساس واحدهای نیترید گالیوم حالت جامد دارد که امواج رادیویی تولید می‌کند به جای نور، شبیه ال‌ای‌دی‌ها است. ساتع‌کننده‌ها به طور فشرده‌تر از ماگنترون‌های استفاده شده در رادارهای سنتی هستند و این فناوری در سیستم‌های راداری و ارتباطات ۵G به کار گرفته می‌شود. یک کنترلر کامپیوتر خروجی هر تراشه در آرایه را برای تنظیم و هدایت پرتو با دقت بالا شکل می‌دهد.
در آزمایشات سال ۲۰۲۱، لئونیداس توانست همه ۶۶ هدف پهپادی را که در نظر گرفته شده بودند، به شکل کامل از بین ببرد. در برخی از آزمایش‌ها، این سیستم با همزمانی حمله چند پهپاد، توانست تمامی آنها را در یک حرکت نابود کند.
Epirus قبلاً چهار سیستم لئونیداس را به ایالات متحده تحویل داده است. این سیستم ها می توانند برای مقابله با امواج هواپیماهای بدون سرنشینی که اکنون ایالات متحده را تهدید می کنند ایده آل باشند. شار تصریح می کند: «وعده انرژی هدایت‌شده برای کاربردهای ضد پهپاد این است که در اصل، می‌تواند خشاب بزرگتری با هزینه هر شلیک کمتری از موشک‌ها داشته باشد. ما برای مقابله با هواپیماهای بدون سرنشین ارزان قیمت به دفاع مقرون به صرفه نیاز داریم».
مبارزان گران‌قیمت، حمله‌های ارزان‌قیمت
موشک دفاعی دوربرد نیروی دریایی به نام SM-6 استاندارد، یک هیولای حدود ۱,۴۹۷ کیلوگرمی است که با سرعت ۳ ماخ پرواز می کند و بیش از ۳ میلیون دلار هزینه دارد. این موشک قادر است یک جت جنگنده یا موشک کروز را از فاصله بیش از ۲۴۰ کیلومتری به راحتی از بین ببرد، اما در مقابل یک پهپاد ۱۸۰ کیلوگرمی که با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند و هزینه آن تنها چند هزار دلار است، این موشک به عنوان یک زیاده روی اقتصادی و نظامی بزرگ شناخته می شود.
سامانه دفاعی موشکی برد بلند Evolved Sea Sparrow، سامانه جدیدی است که در مقایسه با موشک‌های قبلی، اندکی اندکتر ظاهر شده و فقط ۲۸۱ کیلوگرم وزن دارد، اما هنوز هم به قیمت ۱.۵ میلیون دلار به فروش می‌رسد.
هزینه‌های بالا به معنای این است که نیروی دریایی ایالات متحده تنها تعداد کمی از این موشک‌ها را دریافت می‌کند که برای دفاع در برابر هواپیماهای تهاجمی و موشک‌های ضد کشتی طراحی شده‌اند. به همین دلیل، آخرین بودجه نیروی دریایی فقط شامل ۱۲۵ موشک SM-6 و ۱۴۷ موشک Sea Sparrow می‌شود.
بعضی از کشتی‌های نظامی ایالات متحده دارای توپ های شلیک سریع گاتلینگ Phalanx هستند، اما این توپ ها در واقع آخرین دفاعند با برد کمتر از ۱.۶ کیلومتر. اگر یکی از آن ها نابود یا خراب شود، برخلاف موشک ها، فرصتی برای تلاش مجدد وجود ندارد. زاخاری کالن‌بورن از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی مستقر در واشنگتن دی سی هشدار می دهد که توپ ها پاسخ کامل نیست. کالن‌بورن می‌گوید: «دفاع‌های هوایی بر اساس توپ هایی مانند Gepard [که در اوکراین استفاده می‌شود] امیدوارکننده بوده‌اند، اما ممکن است تعداد زیادی پهپاد از جهت‌های مختلف حمله کنند که این صورت آنها را سردرگم می‌کنند».
نیروهای حوثی با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ارزان قیمت وارداتی و مونتاژ محلی در کارگاه های گاراژی حمله می‌کنند. آنها سابقه زیادی در این نوع جنگ دارند. زمانی که عربستان سعودی در سال ۲۰۱۵ به ائتلافی علیه آنها پیوست، حوثی‌ها شروع به شلیک هواپیماهای بدون سرنشین کوچک و دوربرد به سمت تاسیسات نفتی عربستان و دیگر اهداف آسیب‌پذیر با ارزش بالا در این کشور کردند. سامانه‌های دفاع هوایی پیشرفته سعودی‌ها، از جمله آتشبارهای موشک پاتریوت و جت‌های F-15 عرضه‌شده توسط ایالات متحده، بسیاری از این پهپادها را سرنگون کردند. اما برخی از آنها از این سیستم های دفاعی عبور می‌کرده و گاهی اوقات سایت‌های ذخیره‌سازی نفت را به آتش می‌کشیدند.
در سال ۲۰۲۲، سعودی‌ها به دلیل حملات پهپادی حوثی‌ها، با توافق آتش‌بس موافقت کردند. پس از آن، حوثی‌ها ادامه دادند به ساخت نیروهای پهپادی خود و در نوامبر ۲۰۲۴، با انگیزه از پیروزی‌های خود در برابر سعودی‌ها، موشک‌ها و پهپادهای خود را به سمت کشتی‌های تجاری بین‌المللی در دریای سرخ شلیک کرده و ادعا کردند که برای حمایت از غزه، کشتی‌های اسرائیلی یا کشتی‌هایی که به اسرائیل می‌روند را به عنوان هدف قرار می‌دهند.
دیگر هم پیمانان ایران، گروه های نظامی نیمه مستقل در عراق و سایر مناطق پهپادهای مشابهی را به سمت منافع و پایگاه های آمریکا پرتاب می کنند. در ژانویه ۲۰۲۴، سه سرباز آمریکایی در یک حمله پهپادی از سوی نیروهای نزدیک به ایران، در اردن کشته و ۲۵ نفر دیگر زخمی شدند.
پهپادهای ارزان قیمت به سرعت در حال رشد هستند، اما فناوری مایکروویو باعث تغییر در معادله هزینه می‌شود. به جای اینکه دفاع در برابر آنها غیرقابل استطاعت باشد، این مهاجمان هستند که اول از همه سلاح‌هایشان تمام می‌شود.
لوری اظهار می‌کند: "در صورت ارسال هزاران پهپاد و ورود آنها به دیوار انرژی‌ای که سیستم‌های ما تولید می‌کند، ما قادر خواهیم بود همه آنها را با هزینه تقریبی ۲۵ سنت به هر بار نابود کنیم".
تهدید حوثی ها به ایالات متحده تنها یک تهدید نیست. چین دارای نیروی پهپادی قدرتمند است و در حال توسعه پهپادهای تهاجمی توده ای برای حمله به تایوان است. تعداد زیادی هواپیما بدون سرنشین می توانند به طور همزمان حمله کنند – بسیار بیشتر از تعدادی که سیستم های دفاعی موجود بتوانند با آن ها مقابله کنند. لاوری می‌گوید که تکنولوژی آنها به توانایی مقابله با هواپیماهای بدون سرنشین گروهی اثبات شده است.
قایق‌های خودکار تندرو انتحاری
نقل‌بها بدون مسافر نظامی همچون هوا، در آب نیز تهدیدآمیز بوده‌اند. حوثی‌ها به جز پهپادها، از قایق‌های تندرو بدون مسافر پر از مواد منفجره نیز استفاده می‌کنند و با آنها به اهداف خود صدمه وارد کرده‌اند. اوکراین از پهپادهای دریایی مشابه با موفقیت علیه کشتی‌های جنگی روسیه در دریای سیاه استفاده کرده است و سری از حملات را علیه کشتی‌ها در دریا و بنادر روسیه انجام داده است. به طور شگفت‌آور، توپچی‌های روسی مشکل داشته‌اند در اندازه گیری این قایق‌های کوچک با ضربه‌های سنگین و توپ‌های خودکار خود. با این حال، قایق‌های بدون مسافر سریع و چابک هستند و معمولاً در شب حمله می‌کنند.
ناوگان دریای سیاه روسیه به شدت آسیب دیده است به دلیل حملات، که این موضوع منجر به شکستن محاصره دریایی بنادر اوکراین توسط روسیه شده است. کشتی های جنگی ایالات متحده تاکنون توانسته اند حمله های شهپادهای حوثی ها را دفع کنند، اما خطر ناشی از تعداد زیاد قایق های بدون سرنشین که از جهات مختلف می آیند، وجود دارد، به خصوص اگر همزمان با پهپادها و حملات موشکی ترکیب شوند. هزینه هر پهپاد تقریبا ۱۰۰,۰۰۰ دلار است که کمتر از هزینه یک موشک است.
لاوری اظهار می‌کند که فناوری مایکروویو Epirus همچنین در مقابل قایق‌های بدون سرنشین به همان اندازه که پهپادها موثر است. این شرکت این قابلیت را نیز در دوره تمرینی Trident در تابستان امسال به نمایش خواهد گذاشت، که سیستم لئونیداس را در برابر شهپادهای تندرو مورد آزمایش قرار می‌دهد. یکی از سخنگویان نیروی دریایی اظهار می‌کند که مانور Trident به شناسایی نقاط ضعف احتمالی در سیستم‌های دفاعی آنها کمک می‌کند و راه‌حل‌های احتمالی را معرفی می‌کند.
برخورد انرژی های جنگ: لیزر در مقابل مایکروویو
لئونیداس تنها از انرژی به عنوان سلاح هدایت شده استفاده نمی کند. نیروی دریایی ایالات متحده تجربه طولانی در آزمایش لیزرهای پرانرژی دارد. در سال ۲۰۱۴، کشتی جنگی یو اس اس پونس با سیستم تسلیحات لیزری (LaWS) 30 کیلوواتی مجهز شد و مجوز استفاده دفاعی از آن در خلیج فارس صادر شد. LaWS در آزمایش ها موفق بود، اما هرگز به صورت حمله ای مورد استفاده قرار نگرفت. پس از بازنشستگی پونس در سال ۲۰۱۸، نیروی دریایی به دلیل زمان لازم برای شارژ قبل از شلیک و مشکل در تولید یک پرتو منسجم، تصمیم گرفت به توسعه این تکنولوژی لیزری ادامه ندهد.
اینجا نیروی دریایی در حال کار بر روی یک لیزر بزرگتر ۱۵۰ کیلوواتی به نام HELIOS است. اما لیزرها محدودیت های اساسی دارند. کالن‌بورن اظهار می‌کند: «فاکتور‌های محیطی مانند باران، دود، مه و غیره می‌توانند لیزرها را مختل کنند، بنابراین احتمالاً قابلیت اعتماد زیادی ندارند، به‌ویژه که برای ایجاد آسیب نیاز به نزدیک شدن لیزر به هدف برای مدت زمانی مشخصی دارند».
یک پرتو لیزری باید به اندازه کافی روی هدف تمرکز داشته باشد تا بتواند آسیبی به آن وارد کند، زمانی که به عنوان "زمان ماندن" معروف است. با توجه به هدف، تخریب ممکن است چند ثانیه طول بکشد، در حالی که یک پرتو مایکروویو تنها در کسری از ثانیه فعالیت می کند. لیزر تنها بر روی یک هدف متمرکز می شود، اما امواج مایکروویو می توانند یک پرتو گسترده را شلیک کنند و با یک پرتاب چندین هدف را از بین ببرند.
کالن‌بورن معتقد است: «انرژیی که به جهت مشخصی هدایت می‌شود، امیدوارکننده است، اما من قطعاً به مایکروویو بیشتر از اسلحه‌های لیزری اعتقاد دارم».
تجهیزات مایکروویو دیگر نیز وجود دارد، و سیستم THOR به وابستگی نیروی هوایی ایالات متحده یک رقیب قوی برای لئونیداس محسوب می‌شود. اما در حالی که لئونیداس یک سیستم کوچک و جامد است، THOR از ماگنترون‌ها به عنوان فناوری قدیمی‌تر استفاده می‌کند و یک کانتینر باری کامل را اشغال می‌کند.
لاوری اظهار داشت: "هیچ چیز دیگری در رده سلاح‌های HPM [مایکروویو با توان برتر] ما وجود ندارد".
کارخانه ساخت مایکروویوهای تولیدی
لئونیداس به تنهایی راه حل کامل نیست، اما بخشی از یک روش دفاعی لایه به لایه با استفاده از رادار، توپ و موشک خواهد بود. لاوری اظهار می‌دهد که نیروهای مسلح ایالات متحده در حال بررسی برنامه‌هایی برای استقرار یک یا چند واحد لئونیداس خود در تابستان امسال هستند.
در حین این اقدام، اوکراین به حملات مکرر پهپادهای روسی مستقر است. هر ماه، صدها هواپیمای بدون سرنشین وارد اراضی هوایی اوکراین می‌شود و این کشور دارای موشک‌های دفاعی کافی برای متوقف کردن تمام آنها نیست. واحدهای پدافند هوایی اوکراین با استفاده از نورافکن‌ها و مسلسل‌ها توانسته‌اند تعداد زیادی از هواپیماهای بدون سرنشین را منهدم کنند، اما برخی از پهپادها نمی‌توانند از این سیستم‌های دفاعی جلوگیری کنند. لئونیداس ممکن است یک نجات یاب باشد و لاوری اعلام کرده که او در حال مذاکره مستمر با گروه ویژه وزارت دفاع اوکراین است.
و البته نیروی دریایی ایالات متحده ممکن است به این فناوری دفاعی برای مقابله با پهپادها علاقه مند باشد، به خصوص با توجه به سرعتی که این روزها موشک هایش را در دریای سرخ برای مقابله با پهپادهای حوثی ها استفاده می کند. لاوری اظهار داشت که شرکت او آماده پاسخگویی به این تقاضا است، با یک کارخانه که می تواند سه یا چهار سیستم در ماه تولید کند، به محض دریافت سفارش ها.
تولید پهپاد در همه جا در حال افزایش است. اوکراین به تنهایی در حال برنامه ریزی است که در سال ۲۰۲۴ بیش از یک میلیون هواپیمای بدون سرنشین برای جنگ خود علیه روسیه تولید کند، حتی در شرایطی که روسیه اوکراین را با تعداد فزاینده ای از پهپادهای انتحاری بمباران می کند. حملات حوثی ها به کشتی های دریایی در دریای سرخ نیز تاکنون متوقف نشده اند. کشورهای دیگری نیز اخیراً از پهپادهای پیشرفته جدیدشان رونمایی کرده و دسته های پهپادی چین نیز به صورت بی وقفه و با شتاب در حال توسعه هستند.
تجهیزات موجود قادر به پاسخ به حملات گروهی پهپادها نیستند. فناوری جدید ممکن است این توانایی را داشته باشد – اگر به دست آمده و به سرعت به کار گرفته شود.
کالن‌بورن اظهار می‌دارد: "سلاح‌های انرژی هدایت‌شده دارای این مزیت واضح هستند که هزینه کمی برای هر شلیک دارند، زیرا نیازی به مهمات مصرفی ندارند. همچنین، سلاح‌های مایکروویو قادرند به منطقه وسیعی آسیب برسانند که این امکان را برای آنها فراهم می‌کند تا در یک زمان بسیاری از پهپادها را منهدم کنند". احتمالاً زمان مناسبی فرا رسیده است که از اشعه‌های مایکروویو برای مقابله با پهپادها استفاده شود.
برچسب‌ها
پست‌های مرتبط
مطالب دیگر از همان نویسنده
دیجیاتو
بدون نظر
لغو پاسخ
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
ورود و ارسال
Δاستفاده از متد document.getElementById برای گرفتن المان با شناسه ak_js_1 و تنظیم مقدار به
کدام یک از این سریال های جدید شما فکر می‌کنید بهترین برنامه تلویزیونی خانگی است؟
آخرین اخبار
کدام کشورها از سال ۱۸۵۰ تا ۲۰۲۲ بیشترین میزان اکسید کربن را تولید کرده‌اند؟ + نمودار
رتبه بندی ۶ فیلم جنگی جذاب با بازی کیلین مورفی؛ از The Trench تا Cold Mountain
یک مرد که از یک عروسک پدر شده است خاطرات عجیب زندگی اش را به اشتراک می گذارد
این اشتباهات مد و زیبایی شما را پیر نشان می دهد
چند درصد از جمعیت کشورهای مختلف جهان گیاه‌خوار هستند؟
۱۴۰۳ © تمامی حقوق مادی و معنوی برای وبسایت Rooziato (روزیاتو) محفوظ است.
