نگاهی به سحابی خرچنگ: ابرنواختری درخشان در آسمان

دیجیاتو

لطفا از عملکرد دیجیاتو خود راضی هستید یا خیر؟

چگونه می‌توانیم تجربه شما را بهبود بخشیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از همراهی شما در بهبود و توسعه بهتر دیجیاتو سپاسگزاریم.

امروز در فضا، آخرین رصدی از سحابی خرچنگ انجام شد. این سحابی، که در حال حاضر یک تپ‌اختر است، یک منبع قدرتمند امواج رادیویی می‌باشد و در نزدیکی مرکز ستاره‌ای کم نور به نام NP0532 واقع شده است.

برای استفاده از امکانات ویژه و دسترسی به بخش‌های مختلف در دیجیاتو، ثبت‌نام کنید و عضو ویژه این پلتفرم شوید.

در تاریخ ۲۲ آوریل ۱۰۵۶، به مشاهده نهایی یک ستاره مهمان در صورت فلکی ثور پرداخته شد. به طور واقعی، آنچه مشاهده شد انفجار یک ابرنواختری بود که در حال حاضر به نام "سحابی خرچنگ" شناخته می‌شود.

درخشش خرچنگ سحابی در آسمان

این ستاره مهمان اولین‌بار در تاریخ ۵ ژوئیه ۱۰۵۴ توسط ستاره‌شناسان چینی مشاهده شد. روشنایی ظاهری آن با حدود -۳.۵ قدر، تقریباً چهار برابر درخشان‌تر از زهره در حالت درخشان‌ترین خود بود و تا ۲۳ روز بعد حتی در نور روز قابل مشاهده بود.

به نظر می‌رسد که این رصد از طرف هنرمندان هندی Anasazi انجام شده است، زیرا اثار باقیمانده از هنر آنها این رویداد را نشان می‌دهد.

در تاریخ ۲۲ آوریل سال ۱۰۵۶، یک فلک‌شناس چینی گزارش داد که یک ستاره مهمان ناپدید شده است. این ستاره به طور اصلی، در ماه پنجم از سال اول دوره سلطنت چیهو ظاهر شد و در یک صبح در شرق با اشعه‌های نوک تیز در هر چهار جهت، مانند سیاره زهره، قابل رویت بود.

"یانگ وی-ته"، فوتسالگر دربار چینی، اعلام کرد که در زمان اولین بررسی، این ستاره با رنگ زرد مشاهده شد.

سرنوشت ستاره مهمان یک ابرنواختر است که در حال انفجار و درخشش بیشتر از هر جسم دیگری در آسمان است. این رویداد در پایان عمر یک ستاره رخ می‌دهد، زمانی که سوخت هسته‌ای آن تمام شده و جرم آن دیگر توسط انرژی هسته‌ای پشتیبانی نمی‌شود.

اگر یک ستاره با جرم بسیار زیاد باشد، هسته آن فرو می‌رود و مقدار زیادی انرژی آزاد می‌شود. این انرژی ستاره پرجرم باعث ایجاد یک انفجار موجی می‌شود که پوشش ستاره را به فضا پرتاب می‌کند.

پیام فروپاشی ممکن است در برخی حالات، یک «ستاره نوترونی» که با سرعت چرخش می‌کند، سال‌ها بعد به یک تپ‌اختر رادیویی تبدیل شود.

در حال حاضر، یک ابر خرچنگ نزدیک به ستاره زتا گاو قابل مشاهده است و این ابر با نام M1 شناخته می‌شود، زیرا برای اولین بار در فهرست اجرام مسیه ثبت شده است.

خرچنگ سحابی، منبع قوی امواج رادیویی است که در محوطه‌ی ستاره‌ی کم‌نور NP0532 واقع شده است. اثبات شده است که این ستاره یک تپ‌اختر است و نور قابل مشاهده آن با فرکانس مشابه امواج رادیویی منتشر می‌شود.

این ستاره با سرعت ۳۰ بار در ثانیه گردش می‌کند و دارای قطری تقریباً ۱۰ کیلومتر است و یکی از اندک ابرنواخترهای دیده‌شده تاریخی در کهکشان راه شیری می‌باشد.

هر چند بسیاری از ستارگان فوق‌نواختر در کهکشان‌های نزدیک مشاهده شده‌اند، اما آن‌ها وقایع نسبتاً نادری در کهکشان ما هستند. آخرین موردی که مشاهده شد ستاره کپلر در سال ۱۶۰۴ بود.

مطالب و اخبار مرتبط

نظرات و اندیشه‌هایتان را درج کنید

برای مکالمه با افراد عضو شوید یا وارد حساب کاربری خود شوید.

پیشنهادهای دیجیاتو

برای دسترسی سریعتر به جدیدترین اخبار فناوری، علم و خودرو، بهترین راه این است که شبکه‌های اجتماعی دیجیاتو را دنبال کنید. برای اطلاعات به‌روز، حتما از این شبکه‌ها استفاده کنید.

تمامی مالکیت‌ها به وبسایت دیجیاتو تعلق دارد | دیجیاتو از طریق سرورهای قوی پارس پک پشتیبانی می‌شود

ورود به پنل کاربری

ایجاد حساب کاربری

بازیابی رمز عبور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *